01.02.2024
Աշխատանք դասարանում
Կարդա՛ բանաստեղծությունը, կատարի՛ր առաջադրանքները:
Գարնան քաղաքում
Լցվում է փողոցն աղմուկ ուշարժում,
Դալուկ դեմքերին ծաղկում է ժպիտ,
Փայլում են տներն արևի փոշում,
Երկինք են պարզվում ծառերը վտիտ…
Դեռ չչորացած բուլվարի վրա
Ճչում են զվարթ մանուկն՚երն արդեն.
Բոլոր խոսքերը խորհուրդ են հիմա
Եվ հայացքները նետ են իրար դեմ…
Մայթի քարերը հարազատ են քեզ —
Քեզ նոր է թվում երգը հնամյա.
Ազատ է հոգիդ, անչար է և հեզ,
Եվ տխրությունդ անուշ է հիմա…
Ժպտուն աղջիկներ՝ ծաղիկների պես,
Տիկիններ շքեղ և ծիծաղելի —
Բոլորը հիմա սիրելի են քեզ,
Ամեն ինչ անուշ խորհրդով էլի…
Մեռած սրտերն էլ, ծաղիկների պես,
Բացվում են հիմա արևի փոշում.
Մի քաղցր հուզում արբեցնում է քեզ,
Ու, հոգսով մղված՝ հոգսդ չես հիշում…
Օրհնությո՜ւն քեզ, ե՛րգ, և երա՛զ, և սե՛ր,
Օրհնությո՜ւն քեզ, կյա՛նք անուշ և անհուն,
Օրհնությո՜ւն և քե՛զ, տանջանքի գիշեր:
Եվ երկունք, և մահ — փա՛ռք և օրհնությո՛ւն…
- Դուրս գրի՛ր անհասկանալի բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրիր:
- Բանաստեղծության մեջ ինչպես է նկարագրվում գարնան քաղաքը, գրավոր ներկայացրու: Իմ կարծիքով բանաստեղծության մեջ գարունը ներկայացնում է որպես սիրո խաղաղության և հանգստության եղանակ: Ներկայացնում է այնպես, որ ինձ թվումե, թե գարունը մի հրաք է, որ ձմռանից հետո գալիս է քեզ հյուր և քեզ տանում մի ուրիշ աշխարհ և դու գարնանը միշտ մնում ես խաղաղ և քո տրամադրությունը չի նվազում ոչ մի աստիճանով:
Կարդա՛ Երաժշտությունը կյանքից լավ է։
Լրացուցիչ աշխատանք (տանը)
,,Մթնշաղի անուրջներ,, ժողովածուից ընտրությամբ մեկ բանաստեղծություն սովորեք անգիր, ձյանագրեք կամ տեսագրեք ձեր ընթերցումը ՝ հրապարակելով բլոգում։
Ավետ Սարդարյան 