Աշխատանք դասարանում
Ընտրել վերնագրերից մեկը և գրել շարադրություն՝
- Նամակ
- Ի՞նչ են խոսում թռչունները
- Ո՞ր բառերն են բոլորից շատ ուրախացնում ինձ
- Ի՞նչ համ ու հոտ ունեն բառերը
- Խոսակցություն անատառում
- Իմ պապիկի պատմածը
- Երբ նորից սկսվի
- Այլ, գրե՛ք ձեր առաջարկած վերնագրով։
Ո՞ր բառերն են ինձ ավելի շատ ուրախացնում որպես երաժիշտ: - Ո՞ր բառերն են ինձ ավելի շատ ուրախացնում որպես երաժիշտ:
- Երաժշտությունը միայն արվեստ չէ. Սա ինքնարտահայտվելու միջոց է, աշխարհի հետ հաղորդակցվելու միջոց՝ հատուկ, յուրահատուկ լեզվով, որը հասկանալի է բոլորին։ Երաժշտությունը կարող է առաջացնել տարբեր հույզեր՝ սկսած ամենախորը հաճույքից մինչև ծանր նոստալգիա: Նա մխիթարում է մեզ, երբ մենք տխուր ենք և ուրախանում մեզ հետ, երբ մենք ուրախ ենք: Բայց եթե խոսենք երաժիշտների մասին, ապա նրանց համար երաժշտությունը նույնպես կյանք է։ Եվ կան որոշակի բառեր և արտահայտություններ, որոնք կարող են իսկապես ուրախացնել երաժշտին:
- <<Քո երաժշտությունը հուզեց իմ հոգին>>: Երաժիշտի համար թերևս չկա ավելի մեծ ճանաչում, քան իմանալը, որ իր ստեղծագործությունը դիպել է ինչ-որ մեկի հոգուն: Սա նշանակում է, որ երաժշտական ստեղծագործությունը ոչ միայն լսվել է, այլ իսկապես զգացվել է:
- <<Ես զգացի քո էմոցիաները երաժշտության միջոցով>>: Երաժշտությունը զգացմունքների լեզուն է: Երբ ունկնդիրն ասում է, որ զգացել է ստեղծագործության մեջ ներառված հույզերը, դա նշանակում է, որ երաժիշտը կարողացել է երաժշտության միջոցով փոխանցել իր հոգու մի մասը, իր ներաշխարհը։
- <<Այս կտորն ինձ ստիպեց մտածել>> Երաժշտությունը միշտ չէ, որ պետք է ուժեղ հույզեր կամ զգացմունքներ առաջացնի: Երբեմն դա կարող է մտորումների առիթ դառնալ, մղել մեզ կյանքի, սիրո, գոյության մասին փիլիսոփայական հարցերի։ Լսելը, որ ինչ-որ մեկին ասում է, որ ձեր երաժշտությունը ներշնչել է այս մտքերը, անգին է:
- <<Չեմ կարող չլսել քո երաժշտությունը>>: Սա խոստովանություն է, որ երաժշտի երաժշտությունն այնքան գեղեցիկ է, որ դարձել է ունկնդրի կյանքի անբաժանելի մասը։ Սա հուշում է, որ երաժշտական ստեղծագործությունը մեծ արժեք և ազդեցություն ունի։
- <<Դու ինձ ոգեշնչում ես>>: Երաժիշտի համար ավելի մեծ պարգև չկա, քան իմանալը, որ իր աշխատանքը ոգեշնչում է ուրիշներին: Սա նշանակում է, որ նրա արվեստը ոչ միայն գնահատվում է, այլ նաև խրախուսում է ուրիշներին ստեղծագործել, երազել և արտահայտվել:
- Եզրափակելով՝ երաժիշտը երջանկություն է գտնում ոչ միայն երաժշտություն ստեղծելու, այլև դրան արձագանքելու մեջ։ Երախտագիտության և ճանաչման խոսքերը կարող են դառնալ ոգեշնչման և մոտիվացիայի աղբյուր հետագա ստեղծագործական գործունեության համար: Երաժշտությունը միավորում է մարդկանց, իսկ անկեղծ ու ջերմ խոսքերն էլ ավելի են ամրացնում այս կապը
Լրացուցիչ աշխատանք (տանը)
1. Պատմությունը դարձրո՛ւ ներկա ժամանակով:
Մեր կապիկը մի աֆրիկացուց էինք ձեռք բերել, որը վառ անհատականությամբ ու յուրահատուկ հումորով օժտված մի էակ էր: Ամեն օր նրան դուրս էինք տանում ու կապում ծառին: Առաջին երկու օրը խելոք նստում էր տան մուտքի մոտ, ու նրա կողքով չընդհատվող հոանքով անցնում էին որսորդները, մեզ սննդամթերք բերող պառավ կանայք, խումբ-խումբ վազում էին խխունջներ ու միջատներ բերող փոքրիկ տղաներ: Մենք ենթադրում էինք, որ այդ անդադար շարժումը կզվարճացնի ու կհետաքրքրի կապիկին: Այդպես էլ եղավ: Նա շատ շուտ գլխի ընկավ, որ պարանի երկարությունն իրեն թույլ է տալիս թաքնվել բակի դռնակի մոտ, և օգտվեց դրանից: Հենց որ ոչինչ չկասկածող մի աֆրիկացի բակ էր մտնում, կապիկն իսկույն դուրս էր ցատկում դարանից ու բռնում խեղճի ոտքը: Հետն էլ այնքան սոսկալի ճղճղոց էր գցում, որին նույնիսկ ամենապինդ նյարդերն ունեցող մարդը չէր դիմանում:
2. . Փակագծերում տրված ժամանակաձևերից տեքստին համապատասխանող ձևն ընտրի՛ր և գրի՛ր կետերի փոխարեն:
Բարձր կրունկներով կոշիկներն առաջին անգամ երևացել են ուշ միջնադարյան Փարիզում: Բայց կինն իր կրունկներն ինչո՞ւ….(պիտի պահի, պիտի պահեր) բարձր ու մարմնի ծանրությունը ոտքի թաթերի վրա…(պիտի դնի, պիտի դներ): Պատճառն այն էր, որ այն ժամանակ Փարիզի փողոցները սալահատակված (չեն,չէին), և մարդիկ մի մայթից մյուսն անցնելու ժամանակ….(խրվում էին, խրվեցին, խրվել են, խրվել էին) ցեխի մեջ: Եվ ահա մի հնարագետ կոշկակար, որն իր համար…(հնարեց, հնարել է, հնարել էր) բարձր կրունկները, որոշեց մյուսների կոշիկներն էլ այդպես կարել:
Ավետ Սարդարյան 